mawiać

mawiać: mawiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, mawiaćam, mawiaća, mawiaćają {{/stl_8}}{{stl_7}}'powtarzać coś wiele razy, mówić coś, często, mieć zwyczaj mówić coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}W sytuacjach krytycznych mawiał: „Nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej”. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

mawiać — ndk I, mawiaćam, mawiaćasz, mawiaćają, mawiaćaj, mawiaćał «mówić coś wielokrotnie, mieć zwyczaj coś mówić; powtarzać coś nieraz, od czasu do czasu» Tak mawiali nasi przodkowie. W trudnych okolicznościach mawiał: „Jakoś to będzie … Słownik języka polskiego
uroda — Taka już jego, jej itp. uroda «o czyichś określonych cechach charakteru»: Każda, nawet najbardziej banalna czynność domowa urastała w jej wykonaniu do rangi klęski żywiołowej. Lecz mimo to światopogląd Heleny daleki był od katastrofizmu. (...) –… … Słownik frazeologiczny
mawianie — n I rzecz. od mawiać … Słownik języka polskiego
Uebel (Adv.) — 1. Da geht s übel zu, wo Frevel die Trommel schlägt und Hoffart das Fähnlein trägt. 2. Der denkt übel, der das Widerspiel nicht doppelt bedenkt. Frz.: Mal pense qui ne contrepense et repense. (Kritzinger, 431b.) 3. Der ist übel daran, der im Mai… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Academic Dictionaries and Encyclopedias